روضه مکتوب شب هفتم محرم

حضرت علی اصغر علیه السلام

(توسل آيه الله گلپايگاني به حضرت علي اصغر(عليه السلام) به نقل ازواعظ محترم حجه السلام يثربي)ايشان مي گفتند :  مرحوم آيت الله العظمي گلپايگاني يك روضه خوان مخصوصي داشتندكه هرزمان اين روضه خوان دربيت مرجع بزرگوار بود نشان دهنده اين بود كه آقا يك مشكلي ياحاجت مهمي دارد

هر زمان هم كه درخدمت  ايشان روضه مي خواند روضه حضرت علي اصغر(عليه السلام) رامي خواند. (حسن اشعري مداح معروف قم)

از مرحوم آيت الله العظمي ميرزاي قمي  معروف نقل شده است كه:

ايشان وقتي كه مهمي ومشكلي برايشان پيش مي آمد توسل به ذيل عنايت حضرت علي اصغر عليه السلام پيدا مي كردند. ايشان دهه اول محرم روضه خواني داشتند به هر يك از منبريها كه مي خواستند ذكر مصيبت كنند مي فرمودند روضه حضرت  علي اصغر  امام حسين عليهما السلام خوانده شود.

يكي ازمنبريهاي روضه خوان به او عرض كردآقاديگر شهداي كربلا هم سهمي دارند.  ميرزاي قمي فرمودند مي دانم ولي هر كدام از شهداءمي جنگيدند ويا حد اقل از خودشان دفاع مي نمودند ولي حضرت علي اصغر عليه السلام قدرت دفاع نداشت.(موضوع مشهور است ولي مطلب از آقاي سيد ابو الفضل مدرسي نقل شده است. )

توصيه ميرزاي بزرگ:  ميرزاي شيرازي هميشه به روضه خوانها ومرثيه خوانها توصيه مي كردند:  كه تا مي توانند مصيبت علي اصغر را بخوانند ودرايام محرم خصوصاً به وعاظ واهل منبر توصيه مي كردند كه بيشتر مصيبت علي اصغر را بخوانند چرا؟ چون كه نظر مرحوم ميرزاي بزرگ اين بود كه علي اصغر سند مظلوميت امام حسين عليه السلام مي باشد. چرا نباشد در حالي كه آن طفل نه توان گرفتن شمشير را داشت ونه توان تكلم نمودن واز حق خود دفاع نمودن،چه سندي بالا تر از اين مي توان يافت كه بر تارك تاريخ بدرخشد وفرياد مظلوميت پدر را به جهانيان تا قيامت برساند  . نقل از حضرت آيت الله حاج سيد محمد شيرازي(ره)   (1)

توسل به حضرت امام حسين عليه السلام   ::عبدالله بن جندب گفت به حضرت موسي بن جعفر عليها السلام عرض كردم دعايي به من آموزش فرماييد براي حاجاتم كه در سجده شكر بخوانم حضرت دعايي تعليم فرمود كه يك فراز آن اين است.  اللهم اني اُنشِدُكَ بِدَمِ الْمَظلوم ثلاثاً يعني سه دفعه بگوپروردگارا سوگند مي دهم تورابه خون مظلوم.

محققين خون مظلوم دراين روايت كه حضرت كاظم عليه السلام فرموده به اختلاف سخن رانده اند.

آيت الله شيخ محمد حسن  در جواهر ،  وفقيه همداني  در مصباح الفقيه ،  وشيخ بهاء  درحبل المتين ،  وعلامه صدوق  درمن لا يحضر ،  ومحمدبن يعقوب كليني  درصلوه كافي  ، وملا محسن فيض  در وافي جلد 1 ،‌ وشيخ جعفر شوشتري  در خصائص الحسينيه: گفته اند مراد از خون مظلوم دراين روايت خون حسين عليه السلام است.

ولي حاج ملا هاشم در منتخب التواريخ ص224   مي نگارد خون مظلوم،خون حضرت علي اصغر حسين عليه السلام است بلكه مظلوم مطلق دركتب آسماني و نزد جميع مذاهب واديان فقط  خون شير خواره حسين عليه السلام مي باشد . و ابن وجلان در

كتاب سيره جلد2 ص67 مي نگارد خون حضرت علي اصغر عليه السلام از حيث رنگ وبو در قيامت از هر مشك و عطر خوشبو تر مي باشد. (2)

السلام عليك  يا باب الحوائج

كاش بر خيمه ي سبزت گذرم مي افتاد                     

كاش بر صورت ماهت نظرم مي افتاد

كاش از چشم تر تو،  دو سه قطره باران                      

پسر فاطمه ، بر چشم ترم  مي افتاد

كاش در لحظه  ي تاريك  گناهان، آقا                         

مرده بودم به خدا بال و پرم مي افتاد

كاش مي مردم  ولي در حال گناه منو نمي ديدي. آقا ي من.  مي دونم هر روز و شب دلت داغدار مصيبت جدتون ابي عبد الله هست .اي كاش من ديگه داغ رو داغتون نمي گذاشتم. نكنه وقتي پروند مو ببيني بگي: تو ديگه چرا تو كه گريه كنه حسيني از تو توقع نداشتم.

كاش از سوي تو اي صاحب ما يك قرعه                    

گريه و ناله به وقت سحرم مي افتاد

كاش آن لحظه كه در كرب بلا مي باشي                     

لحظه اي هم گذر من به حرم مي افتاد

كاش هر جمعه كه مي شد فقط از عشق خودت               

فكر دنبال تو گشتن به سرم مي افتاد

*****

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه  السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي‏

سلام بر تو در آن صبح و شبهايي كه برا جد غريبت گريه مي كني. نمي دونم امشب چه حالي داري يابن الحسن. اما قطعا مي دونم مصيبت علي اصغر دل شما را بيشتراز همه سوزانده .  آخه مي گه وقتي خبر قيام مختار رابراي امام سجاد عرض كردم آقا فرمود فلاني از حرمله چه خبر؟ ببين اين مصيبت چقدر سنگينه بين اون  همه نانجيب امام سجاد از حرمله سراغ مي گيره. آخه نمي دوني اون نانجيب با دل امام حسين چه كرد.

مرحوم حجه الاسلام فلسفي مي گفت بچه راكه از شير مادر مي گيرندتا يك سال ونيم گاهي بيشتر يا كمتر اورااز شير مادر مي گيرنداگر قرار باشد بچه رااز شير بگيرند با وسايلي كه مادرها بهتر مي دانند ولي حضرت علي اصغر امام حسين (ع) رادرشش ماهگي آنهم با تير سه شعبه با دريدن گلويش ازشير گرفتند.       (حسن اشعري مداح معروف قم)

با سرعتي كه تير به حلقوم او نشست             

حتي براي بستن چشمش زمان نداشت

گيرم گرهْ، حسين، زقنداقه باز كرد                 

تا دست و پا زند ،تن اصغر كه جان نداشت

پاشيد خون  او به سماو به ناله گفت              

شش ماهه كه نياز به تير و كمان نداشت (3)

خدا هيچ مردي رو شرمنده زن و بچه هاش نكنه . ارباب ما در كربلا چندين مرتبه خجالت زده شد، شرمنده شد

اما نمي دونم از كجا بگويم ؟

از خجالت و شرمندگي ابا عبدالله(عليه السلام) از طفلان حرم بگو يم كه لبشان تشنه بود.

از خجالت ابا عبد الله (عليه السلام) در خصوص لب تشنه دخترش سكينه بگو يم.

ازخجالت ابا عبد الله در هنگامي بگو يم كه اكبر از ميدان بر گشت عرض كرد بابا تشنگي مرا هلاك كرد آبي به لبهاي من برسانيد و حضرت زبان در زبان علي اكبر گذاشت.

از خجالت ابا عبدالله بگويم بر بالين قاسم كه از فرط جراحت صيحه مي زد ويا عماه مي گفت تا جايي كه از شدت شرم حضرت فرمود اي پسر برادر بر من گران است كه عمويت را بخواني و نتواند تو را اجابت كندواگر اجابتت كند برايت سودي نداشته باشد

از خجالت وشرمند گي  ابا عبدالله بر بالين ابوالفضل العباس بگويم .

يا از خجا لت رباب مادر علي اصغر كه نتوانست حتي  يك قطره آبي به لب طفل شش ماهه تشنه اش برساند.

يا از هنگامي بگويم كه ابا عبد الله قنداقۀ خونين اصغر را از ميدان به خيمه گاه آورد اما اهل حرم ديدند كه حضرت به طرف پشت خيمه ها حركت مي كند  (چون از روي رباب شرم مي كرد كه اصغرش را با آن حالت با حلق و گلوي از گوش تا گوش بريده در قنداقه اي خونين ببيند) چه كرد نشست پشت خيمه با تيزي خنجر شروع به كندن قبر كوچكي براي اصغر، كه  ناگاه صداي رباب را از پشت سرش شنيد يا اباعبدالله عليه السلام صبر كن براي آخرين بار روي فرزند دلبندم علي اصغر را ببينم. (4) . (5)

تازه  مي خواست  گلم  بشكفد   و  باز  شود         

زود گلچين، گل من چيدي پر پر كردي

اهل كوفه  به  حسين  ظلم   فراوان  كردند          

حرمله، تو ز همه ظلم   فزون  تر كردي

مگر اين طفل چه مي خواست كه از راه جفا          

خون  او  ريختي و خون دل  مادر  كردي

*****

اما حرمله :  ديدي كه خون ناحق پروانه شمع را           

چندان امان نداد كه شب را سحر كند

منابع:

(1) سه مطلب اول از كتاب:  باب الحوائج( حسيني دشتي)

(2) نهضت حسيني (عليه السلام) از يازدهم محرم تا آخر محرم ج2 ص 14         مولف حاج شيخ علي فلسفي.

(3) مشق نيزه  ص112   شاعر رضا رسول زاده

(4) مصائب امام حسين(عليه السلام) مؤلف حاج شيخ جعفر شو شتري(ره)تنظيم غلام علي ر جائي،ص140

(5) و اما دفن، پس بحسب بعض روايات از براي طفل رضيعش با شمشير قبري حفر نموده و او را دفن كرد  و شايد سرش چند وجه باشد.
يكي آنكه از آن متمكن شد.
دوم اينكه از قطع رأس او را نجات دهد.
سوم اينكه سه روز به روي خاك نماند.
چهارم اينكه پايمال سم اسبان نشود.
پنجم آنكه بدن او را به اين حالت مشاهده ننمايند.
بلي آنچه را متمكن شد آنجناب نسبت به اصحاب به جا آورد، مثلا اجساد ايشان را جمع مي نمود، و بعضي را پهلوي بعضي مي گذاشت، و بعضي را خود به نفس نفيس نقل مي نمود، و تشييع مي فرمود اگر ديگري حمل جنازه مي كرد.

خصائيص الحسينيه(عليه السلام)   ص 115

اشعار متناسب براي شروع مجلس:

آن كودكي كه دردل ميدان امان نداشت         

تاب گلوي خشك ورا آسمان نداشت

مي خواست يك كلام بگويد كه تشنه ام        

اما هزار حيف كه طفلي زبان نداشت

مي خواست تا به اشك كند رفع تشنگي         

يك قطره هم به چشم خود اشك روان نداشت

مادر هميشه مظهر امواج درد هاست              

اينجا رباب هم به جز آه و فغان نداشت

ديدند با عباي رسول آمده حسين                 

حجت تمام تر به دل كاروان نداشت

موجي فرات مي زد و لب روي لب علي          

بي رحميِ عيان كه نياز بيان نداشت

تحريك شد قلوب سپاه يزيديان                  

گفتند: شير خواره كه بر ما زيان نداشت

يك تير آمدو  سه هدف رانشانه كرد             

جز طفل و قلب مادر وبابا نشان نداشت

 منادیون بزرگترین مرجع سخنرانی مکتوب علما فضلا و خطبا

مبین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: